İş yerimiz Altındağ Hamamönü’nde olduğu için Tacettin Dergâhına yakınız. Dolayısıyla Rahmetli Muhsin Başkan ve Mustafa Başoğlu ile komşuyuz. Ara ara gidip bu kıymetli yerleri ziyaret ediyor bir Fatiha okuyoruz. Bu yazımda Rahmetli Mustafa Başoğlu’ndan bahsetmek istiyorum. Rahmetli Başoğlu’nu Sağlık İş Sendikası başkanlığı yaptığı dönemde tanıdım. Dikkatimi 28 Şubat Sürecine karşı çıkmasıyla çekmişti.
Demirel’in başörtülüler Suudi Arabistan’a gitsin sözüne tepki koymuş ve Demirel’in danışmanlığından istifa etmişti. Milli ve yerli bir adamdı. Bölücülüğe karşı duran milliyetçi bir insandı. Kıbrıs’ta tavize de karşıydı Ermenistan’ın Karabağ işgaline de karşıydı. Kızılay da misyonerler İncil dağıtınca farkındalık oluşturmak için Kur’an dağıtmıştı. Emek, alın teri, kul hakkı konusunda hassastı.
Ülkemizde örnek bir sendikacılık yaptı. Bazı sendikalar saltanat içinde yaşarken işçinin parasını gözü gibi korurdu. İşçi aidatlarını har vurup harman savurmadı. Lüks içinde yaşamadı. Ülkemizdeki sosyal sorunlarla ilgili projelere destek verdi. Kimi zaman uyuşturucuya hayır kampanyalarına destek verdi. Kimi zaman şehit yakınlarına, kimi zamanda 28 Şubat mağdurlarına destek verdi. Yalnız bir adamdı. Büyük sahabe Ebu Zer gibi yalnız yaşadı yalnız öldü. Ama arkasında milyonlarca dua eden insan ve büyük bir dava bıraktı. Rahmetli Mehmet Akif Ersoy’un İstiklal Marşı’nı yazdığı evin bahçesine defnedildi. Akif gibi dava adamıydı. Rahmetli Muhsin Başkan gibi memleket sevdalısıydı. O nedenle kader onları kabirde buluşturdu. Aklıma Mehmet Akif Ersoy’un bir şiiri geldi.
Toprakta gezen gölgeme toprak çekilince,
Günler şu heyûlâyı da, er geç silecektir.
Rahmetle anılmak… Ebediyet budur, amma,
Sessiz yaşadım, kim, beni nerden bilecektir?
Bu şiir Rahmetli Mustafa Abiyi anlatan bir şiir. Hem Akif’i hem Başoğlu’nu milyonlar hayırla yâd ediyor. Sessiz yaşadılar. Adam gibi yaşadılar. Şimdi herkes onları rahmetle anıyor. Bir ara okullarda toplu namaz kılınıyor yaygarası vardı. Başoğlu’nun kim olduğunu onu eleştirmek için Hürriyet gazetesinin yaptığı şu haberden anlayabilirsiniz. İlgili habere göre Başoğlu şunları söylemiş:
“Mustafa Başoğlu yaptığı yazılı açıklamada, İstanbul Bağcılar Lisesi’nde öğrencilerin namaz kılmalarının görüntülenmesi üzerine basında ve kamuoyunda meydana gelen tepkinin infial haline dönüştüğünü belirterek, “Namaz kılmayı kötü bir işmiş gibi gösteren bu zihniyeti kınıyorum. Bu ülkenin İslami terbiyeye uygun insanlara ihtiyacı vardır. Namaz kılan öğrencileri ve buna imkân veren okul yöneticilerini kutluyorum” dedi.
Namazın, İslam’a inananların belli bir yaştan sonra yerine getirmesi gereken dini bir görev olduğunu kaydeden Başoğlu, okulda öğrencilere İslam ahlakının öğretilmesine üzülmek değil, sevinmek gerektiğini savundu. Başoğlu şöyle devam etti: “Yapılan araştırmalarda gençler arasında sigara ve uyuşturucu bağımlılığının 12 yaşlarına kadar düştüğü, cinsel ilişkilerin giderek yaygınlaştırılmak istendiği, misyonerlerin özellikle okullar etrafında cirit atarak Türk çocuklarını Hıristiyanlaştırdıkları, boyunlarına haç taktıkları gözler önüne serilmiştir. Böyle bir ortamda namaz kılmayı ve dini öğretmek çocuklarımızı başlarına gelebilecek muhtemel tehlikelerden koruyacak en önemli mekanizmadır? Namaz kılmayı irticai sayan zihniyet, namaz düşmanlığı yapmaktan başka bir amacı olmayan zihniyettir.”
Bu vesileyle bu ülkeye bu medeniyete büyük hizmet veren dava adamlarını bir kez daha rahmetle anıyoruz. Ülkemizde sendikacılık yapanlar Mustafa Başoğlu gibi Mehmet Akif İnan gibi sendikacılık yapmalıdır.
